Pamiętnik Zuzy cz.12

Wysyłajcie swoje opowiadania na email : elo.kochanie@wp.pl Tylko proszę Was wysyłajcie już opowiadania w całości!:) Wszystkie zostaną opublikowane i pamiętajcie się podpisać!

CZĘŚĆ DWUNASTA

Oboje zerwaliśmy się z ławki rozglądając się dookoła . W ramach bezpieczeństwa nowego sąsiada postanowiłam zawołać go do domu na herbatę. Poszliśmy do kuchni , usiadł przy mini barku , a ja szukałam w szafce jakiegoś napoju . 

 - Powiedz mi, kim są Ci ludzi tutaj. - zapytał.

 - Ale jacy ludzie ? 

 - No Ci, dlaczego oni strzelają ? 

 - Bo widzisz .. to jest dość długa historia. 

 - Mamy czas .

 - No dobrze. Bo widzisz , jest tutaj dwóch chłopaków , którzy starają się o moje względy. Miałam z nimi już wiele trudności. Teraz dowiedziałam się, że przez jednego z nich prawie straciłabym życie, a drugi ciągle mi grozi. Oboje się nienawidzą , a ja już sama nie wiem co o tym myśleć. Jeden to mój były , drugi przeprowadził się tu niedawno, tak jak ty. Auu . - pisnęłam przypadkowo uderzając się w nogę. 

 - Wszystko dobrze ? 

 - Tak , ale nie mówmy już o nich. Chcę wiedzieć coś więcej o Tobie. 

 - Nie ma co dużo mówić. A tak w ogóle to Seba jestem . - po czym podał mi rękę. 

 - Mów na mnie Pyskata , jak wszyscy tutaj . 

 - Jasne . - rzucił uśmiechając się szeroko. Był przystojny, cholernie przystojny.  Jego karnacja wspaniale grała z niebieskimi tęczówkami . Włosy skrył pod ogromną czerwoną czapką, a zbudowane ciało pod luźną białą bluzą. Uśmiechałam się do niego zalewając herbatę. Chwilę później zadzwonił domowy telefon. 

- Halo ? 

 - No siema pysku. Dzisiaj pod ' Słonecznym ' podobno puszczają coś nowego , aa. i weź kogoś ze sobą żebyś nie czuła się samotnie.

 - Yhmm. jak samotnie laska ? - rzuciłam do przyjaciółki. 

 - No mam kogoś maleńka. Ale to o 18 . Do zobaczyska . 

- No siema . - odłożyłam  telefon wgapiając się z szyderczym uśmiechem w przystojnego bruneta. 

 - Sebuśś , sprawa jest . - powiedziałam proszącym wzrokiem. 

- Mam sobie iść, tak ? 

 - Nie , nie . Chcesz poznać ludzi stąd ? 

 - Chętnie. 

 - A pójdziesz gdzieś dzisiaj ze mną o 18 ? 

 - Gdzie ? 

 - Przyjaciółka zaprosiła mnie do kina, ale powiedziała, że mam być z kimś. 

 - W sumie.. czemu nie . 

 - Naprawdę ? Dziękuję Ci. Kochany jesteś. - powiedziałam umawiając się z nim o 17 pod moim domem  . Liczyłam na świetną zabawę, szybką regenerację nogi i upragniony spokój od szumu pozostałych dwóch facetów. Po wyjściu Sebastiana położyłam się na łóżku rozmyślając co chwilę o dzisiejszym wyjściu, ale coraz częściej o nim. Był typem tego , który mnie zawsze kręcił. Ale zapominałam o Romanie, o całej naszej sytuacji , o tym jak było nam razem dobrze, i znów mętlik w głowie, kolejne rozdarte marzenia ..

CDN.

Zuza