Pisała Dominika cz.2

Wysyłajcie swoje opowiadania na email : elo.kochanie@wp.pl Tylko proszę Was wysyłajcie już opowiadania w całości!:) Wszystkie zostaną opublikowane i pamiętajcie się podpisać!

CZĘŚĆ DRUGA

Napisałam jeszcze jednego sms'a

-Super zabawa.. co ja sobie myślałam

nagle usłyszałam dźwięk przychodzącego sms'a nie był to mój telefon obróciłam się i zobaczyłam jakąś znajomą mi twarz był to chłopak, którego dzisiaj rano "potrąciłam" siedział na ławce.Było to dziwne, ale pomyślałam, że przecież milion osób pisze do siebie sms'y w tym samym czasie i, że pewnie, by do mnie podszedł.

Siedziałam tam jeszcze przez chwilkę, ale postanowiłam iść do domu.

-Hej! - usłyszałam od chłopaka siedzącego na ławce

-O hej

-A ty co tutaj robisz?

-Aa nic czekam tutaj nawet nie wiem na kogo, ale jak widać ktoś mnie wystawił a! i przepraszam jeszcze raz za te "potrącenie" rano.

-Spoko nic mi się nie stało, ale przyznam masz mocne ramię a tak w ogóle Max jestem.

-Kamila- uśmiechnęłam się

Usiadłam koło niego na ławce i patrzyłam w jego zielone oczy czułam jak odpływam, ale szybo się otrząsnęłam.

Długo ze sobą rozmawialiśmy aż ja w końcu zapytałam co on tu właściwie robi w sumie nie powinno mnie to obchodzić, ale nie wytrzymałam

Powiedział mi,  że lubi tu przychodzić, ale czułam, że to nie tylko z tego powodu, lecz nic więcej mi nie mówił.

Straciłam kompletnie poczucie czasu spojrzałam na telefon dochodziła już 22

-Już chyba muszę wracać

Nie chciałam się z, nim rozstać świetnie mi się z, nim rozmawiało

-Odprowadzę cię - powiedział

Szliśmy i rozmawialiśmy dalej.Max był w moim typie

Doszliśmy już do mojej klatki

-Noo to tu

-Szkoda chciałbym zostać jeszcze, chociaż chwilkę z tobą

-Ja też-powiedziałam smutnym głosem

-Wyciągnęłam z torebki długopis i zapisałam na jego ręce swój numer telefonu

Szłam w stronę drzwi i usłyszałam:

-Do jutra! ;]

uśmiechnęłam się i powiedziałam

-Do jutra

Od razu, gdy weszłam do domu dostałam sms'a

-Było świetnie ;] jutro o 17 w tym samym miejscu, spij dobrze mała

Pierwsze co rzuciło mi się w oczy to numer telefonu już gdzieś go widziałam szybko spojrzałam w skrzynkę odbiorczą to był ten sam numer, ten sam numer, z którego ktoś napisał mi o tym, że pomoże mi przy matmie i o spotkaniu. Nie mogłam w to uwierzyć! To był Max.Zorientowałam się, że przecież, skoro wiedział o 1 z matmy, to jest z mojej szkoły.

Już wiem dlaczego jego twarz wydawała mi się znajoma. 

CDN

Dominika